Dlaczego jedne dzieci są bardziej samodzielne, a inne mniej? Czy dzieci mogą być z natury samodzielne, gdyż maja pewne predyspozycje wrodzone? Jaki wpływ na kształtowanie samodzielności mają rodzice? Jak wdrażać dziecko do samodzielnego działania, do samodzielnej pracy?

 

• Stopień samodzielności dziecka zależy od tego jak postępują z nimi dorośli, którzy je wychowują, a więc przede wszystkim zależy od rodziców lub bezpośrednich opiekunów.

• Stopniowe przyzwyczajanie dzieci do samodzielności rozpoczyna się już w drugim roku życia i trwa dopóty, dopóki dziecko jest pod opieką rodziców.

• Już od pierwszych lat życia należy długo, cierpliwie, systematycznie i konsekwentnie przyzwyczajać do samodzielności, do tego by samo jadło, ubierało się, rozbierało i układało swoje ubranka, sprzątało po sobie, myło się.

• Obok uczenia dziecka samoobsługi cenne jest również wdrażanie go do wykonywania pewnych domowych obowiązków (podlewanie kwiatów, ścieranie kurzu, wynoszenie lekkich śmieci).

• Niecierpliwość, zbytnia nerwowość, pośpiech, a także przesadna troskliwość są wrogami samodzielności.

• Wdrażanie do samodzielnej pracy, do obowiązkowości to trudna sztuka. Trzeba zachować umiar i właściwe proporcje. Nasza pomoc musi być bardzo taktowna i dyskretna.

 

 

Opracowała Katarzyna Wieczorek

na podstawie artykułu J. Gładysz, Bliżej przedszkola, 2009, nr 9.