MOC PRZYTULANIA

 

„By przeżyć, potrzeba nam czterech uścisków dziennie. By zachować zdrowie – ośmiu. By się rozwijać, potrzebujemy dwunastu uścisków każdego dnia”

Virginia Satir – terapeutka dziecięca

 

Przytulenie to pierwsza forma kontaktu, która umożliwia dziecku nawiązanie relacji z rodzicami. Jako pierwotna, niewerbalna forma komunikacji odgrywa zasadniczą rolę w procesie rozwoju maluchów. Chodzi tu zarówno o rozwój emocjonalny i społeczny dziecka, jak i wpływ na odpowiednie funkcjonowanie układu nerwowego.

 

PRZYTULENIE MA ZNACZENIE

Przytulanie poza tym, że jest miłe i przyjemne, jest również zdrowe. Codzienna porcja czułości działa dosłownie jak lekarstwo. Jeśli przytulamy się regularnie łagodzimy tym samym stres, zmęczenie, pobudzamy do pracy układ odpornościowy a także w pewnym stopniu pomagamy zwalczać infekcje.

Przytulanie ma magiczną moc!

Ten jeden gest wyraża więcej niż 1000 słów:  jestem przy Tobie, kocham Cię, zadbam o Ciebie, nie musisz się bać, możesz na mnie liczyć. To bardzo prosty sposób na wyrażanie uczuć. Często jednak o nim zapominamy.

 

ZALETY PRZYTULANIA

•  BUDUJE RELACJE Z DZIEĆMI Wyrażamy wtedy naszą bezinteresowną miłość. Dziecko wie, że jest akceptowane. Na takim fundamencie zbuduje poczucie tożsamości oraz samoakceptacji i  żadne przeszkody w przyszłości nie będą mu straszne.
• USZCZĘŚLIWIA DZIECI Twoje maluchy będą czuły się szczęśliwe i kochane. Będą także wiedziały, że mogą liczyć na swoich przyjaznych i empatycznych rodziców w każdej sytuacji.

• UŚMIERZA BÓL, USPOKAJA Przytulanie uśmierza ból, wycisza, uspokaja. Stajemy się ostoją dzieci, a nasze ramiona miejscem, gdzie znajdują spokój, pocieszenie i zrozumienie.
• JEST ZDROWE ZARÓWNO DLA CIAŁA JAK I DLA DUSZY Badania dowodzą, że dotyk leczy i wydłuża życie. Przytulanie obniża poziom stresu. Obniża też ciśnienie krwi. Nie tylko dzieci zyskują, na przytulaniu korzystają również rodzice.
• WZMACNIA POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI Przytulane dzieci czują się bezpieczne, wiedzą że są akceptowane i nie muszą nikogo udawać. Z wiekiem zamienia się to w poczucie pewności siebie, świadomość swoich mocnych stron, zdolność wyrażania uczuć.
• STYMULUJE ROZWÓJ DZIECKA

Kontakt z rodzicem, kimś bliskim stymuluje mózg dziecka do rozwoju. Brak przytulenia spowalnia rozwój poznawczy. Badania przeprowadzane na dzieciach z domu dziecka pokazały, że już 20 minut przytulania dziennie przez 10 dni miało ogromny wpływ na ich rozwój emocjonalny.

 

• REGULUJE EMOCJE

Podczas przytulania organizm wydziela oksytocynę, która skutecznie obniża poziom hormonu stresu we krwi. Wbrew pozorom dzieci są narażone na stres (nie należy go ignorować). Napady furii czy nieukojonego płaczu możemy załagodzić przytuleniem dziecka. W jego organizmie pojawią się substancje, które je uspokoją, wyciszą. Nie zawsze złość i płacz to oznaka kapryszenia. Dziecko nie potrafi poradzić sobie ze swoimi emocjami, nie umie ich nazwać i odpowiednio reagować. Przytulanie uczy je, że można zachować się inaczej, spokojniej, bez bójek, histerii i płaczu

 

                                    

         

Źródła:

https://poradnik-zdrowia.pl/artykul/moc-przytulania,149368.html

Terapeutyczna moc przytulania - Akademickie Biuro Karier (umed.pl)

https://rodzicowo.pl/artykuly/dlaczego-warto-jak-najczesciej-przytulac-swoje-dziecko/

 

.............................................................................................................................................................................

 

 

Mamo! Chcę ciach ciach czyli po co dziecku nożyczki?

 

Po co dawać nożyczki dziecku?

Wycinanie kształtuje motorykę małą, a co za tym idzie przygotowuje dziecko do nauki pisania. Zazwyczaj w przedszkolu dzieci używają nożyczek po raz pierwszy, choć już dwulatek może podejmować próby korzystania z nich. Nożyczki doskonalą koordynację oko-ręka oraz wzmacniają mięśnie rąk, a prace które powstają dzięki nożyczkom wzmacniają poczucie własnej wartości dziecka.

Są powody do wycinania!

Jakie nożyczki wybrać?

Zaczynajcie od dziecięcych nożyczek z zaokrąglonymi końcami, by wspólna zabawa była bezpieczna.

Mamo wycinam czyli od czego zacząć wycinanie?

Zacznijcie od :

1.Wydzieranie- poprzez tę zabawę dziecko doskonali obustronną koordynację, która jest niezbędna przy korzystaniu z nożyczek.

2.odcinanie – należy przygotować paski papieru, takiej szerokości by dziecko jednym ruchem mogło odciąć kawałki papieru.

3. Senso.odcinanie - Spróbujcie również ciąć inne faktury. Wykorzystajcie słomki, natkę pietruszki, ugotowany makaron czy zrobione z plasteliny wałki.

4.Odcinanie ścinanie trawy- zabawa przygotujcie zieloną kartkę papieru. Rodzic przygotowuje trawę poprzez nacinanie kartki w pionowe pasy. Zadaniem dziecka będzie ścinanie trawy.

5.Cięcie frędzli – tworzenie z papieru frędzli np. włosy, które będziemy naklejać na kartkę papieru z twarzą, frędzle do spódnicy/bluzki…

6.wycinanie prostych linii

7.wycinanie spirali

8.wycinanie kształtów.

 Jak przygotować dziecko do cięcia nożyczkami czyli jak ćwiczyć

Rozumiem, że wielu z Was obawia się dania nożyczek dwulatkowi. Dlatego mam dla Was zabawy, które przygotują rękę Waszego maluszka do umiejętności wycinania.

Przed nożyczkami zacznijcie od:

      - Pincety i szczypce – przygotujcie małe kuleczki papierowe. Zadaniem dziecka jest przenoszenie lub segregacja kulek w określone miejsce np.do miseczki, na spodek.

     -    Zraszacza – pozwólcie dziecku spryskiwać kwiaty w domu doskonałe ćwiczenie motoryki małej.

     -   Spinaczy – rozwieszanie prania z małym pomocnikiem przypinanie klamerkami i ściąganie klamerek  zabawa i ćwiczenie w jednym.

      -Dziurkacze zwykłe lub dekoracyjne mogą posłużyć do stworzenia niejednej pracy plastycznej.

Zachęcajmy dzieci do wycinania już od najmłodszych lat. Wybierajmy nożyczki i etap nauki cięcia dostosowany do wieku i możliwości dziecka.

---

 

12 sposobów na dobre zachowanie przedszkolaka

 

Trzy-, czterolatek rozumie już nasze uczucia i nasz sposób myślenia. Jeśli chce, potrafi zachować się tak, jak byśmy sobie tego życzyli. Sztuka polega na tym, by go do tego zachęcić.

 

 

1. Postępuj tak jak chciałbyś, żeby postępowano wobec ciebie. Twoje dziecko ofiaruje ludziom tyle uczynności, troski i uwagi, ile samo doświadczy. Jeśli zawsze jesteś zbyt zajęty, by pomóc w budowaniu helikoptera z klocków lub zbyt łatwo się irytujesz i wybuchasz – nic dziwnego, że malec nie ma cierpliwości, kiedy prosisz go o wyjęcie naczyń z kredensu.

 

2. Przekonaj dziecko, że miłe zachowanie jest przyjemniejsze niż zachowanie niemiłe. Łatwo ulec namowom jęczącego w sklepie malca i kupić kolejny baton, ale w ten sposób uczysz, że warto marudzić. Możesz natomiast pochwalić malca i powiedzieć np.: „Cieszę się, że dziś mi tak pomogłeś w zakupach i nie „naciągałeś” mnie na nic w sklepie. Na cześć cierpliwych dzieci kupimy sobie lody i zjemy je razem w domu.”

 

3. Staraj się formułować swoje prośby w sposób pozytywny, a nie w formie zakazu.

Kiedy mówisz: „nie można rysować po ścianie”, dziecko myśli: „to się jeszcze okaże, czy na pewno nie można.”

Kiedy mówisz: „pomaluj ten karton na stole”, dziecko chętniej rozszerzy swoją twórczą działalność.

 

4. Staraj się wyrażać jednoznacznie – np.: „zachowuj się przyzwoicie” to nakaz zbyt ogólny dla dziecka. Dostosuj prośbę do konkretnej sytuacji.

 

5. Jeśli masz czas, możesz dziecku podać powód prośby, ale nie wchodź w dyskusję. Dzieci chcą mieć jasność co do zasad panujących w domu. Jeśli naszą zasadą jest to, że nie wolno nikogo bić, nie wymaga to żadnego tłumaczenia.

 

6. Rezerwuj swoje stanowcze „nie!” na sytuacje rzeczywiście wyjątkowe – gdy chronisz dziecko przed niebezpieczeństwem. Potraktuje je wówczas jak słowo – tarczę, a nie jak sygnał do rozpoczęcia awantury.

 

7. Zarezerwuj ogólne „nie” do określania zasad -„nie bijemy”, „nie kłamiemy”, itp.

W konkretnych sytuacjach nie ma sensu mówić: „nie przerywa się dorosłym”, bo przecież pozwolisz mu przerwać rozmowę, jeśli będzie chciał pójść do toalety lub zobaczy, że mleko kipi z garnka. Po prostu powiedz, czego oczekujesz, np.: „Czy możesz poczekać kilka minut, aż skończę rozmowę? Potem ci poczytam.”

 

8. Bądź elastyczny. Nawet jeśli w waszym domu panuje zasada, że słodycze je się tylko po obiedzie, nic się nie stanie, jeśli w urodziny pozwolisz dziecku jeść tylko to na co ma ochotę. Urodziny to wyjątkowy dzień.

 

9. Przyznawaj się do błędu. Dziecko patrzy na ciebie i naśladuje to, co robisz. Zdaje sobie sprawę ze swojej niedoskonałości a ciebie uważa za ideał. Drobne rysy na tym ideale nie przeszkodzą w uczeniu się, uczynią cię tylko bardziej wiarygodnym. Jeśli oskarżysz dziecko o coś niesłusznie – przeproś je koniecznie. Jeśli najpierw czegoś zabraniałeś, ale potem argumenty dziecka przekonały cię do zmiany zdania – powiedz to dziecku. Jeśli będziesz lekceważyć jego słowa, wkrótce może zacząć odpłacać ci tym samym.

 

10. Ufaj w to, że dziecko ma swój rozum i dobrą wolę. Im bardziej dziecko czuje, że zawsze jesteś w pobliżu i że zawsze będziesz je korygować i instruować, tym mniej myśli o tym, czego samo chce, co lubi i co powinno zrobić w danej sytuacji. Staraj się dawać mu tyle niezależności i odpowiedzialności, ile może unieść (ale nie tyle, by to je przytłoczyło).

 

11. Doceniaj to, co pozytywne. Dzieci czasem zachowują się niegrzecznie, bo dość szybko odkrywają, że w ten sposób najłatwiej zwrócą na siebie naszą uwagę. Warto więc zauważać i doceniać także zachowania pozytywne („Dzięki, że bawiłeś się tak cicho, kiedy rozmawiałem przez telefon”).

 

12. Pokazuj, o co ci chodzi. Często w pośpiechu zapominamy, że dzieci często nie rozumieją, czego od nich oczekujemy. Jeśli chcesz nauczyć malca, jak się sprząta klocki – posprzątaj je razem z nim.

 

 

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

               

 

      

---

                      DZIECKO I TWÓRCZOŚĆ

 

 1. Dziecko przez twórczość:

-stymuluje zmysły;

-doświadcza;

 -buduje poczucie estetyki;

-rozwija wyobraźnię;

-bawi się;

-rozwija inteligencję emocjonalną;

-buduje poczucie wartości i sprawczości;

-reguluje i przepracowuje swoje emocje;

-stymuluje rozwój mowy;

-rozwija kreatywność;

-ćwiczy funkcje poznawcze: uwagę, pamięć, koncentrację, wnioskowanie;

-rozwija sprawność manualną, motorykę małą, koordynację wzrokowo-ruchową.

2. Każdy wie, że czytanie dziecku kilka minut dziennie rozwija język, wyobraźnię, stymuluje funkcje poznawcze. A kto pamięta, że takie same korzyści przynosi rysowanie z dzieckiem?

3. Nierzadko dziecko nie skończy swego dzieła, nie to jest jednak najważniejsze.

Dla dziecka i jego wielopłaszczyznowego rozwoju najważniejszy jest proces tworzenia, nie wytwór. Nie warto również dziecka krępować naszą interpretacją.

Tylko u dorosłych niebo zawsze musi być niebieskie.

4. Twórczość wyraża dziecko. Zawsze. Jest to grunt czuły i delikatny.

Nietrudno tu o zranienie!

5. W twórczości dzieci można wyróżnić pewne cechy specyficzne takie jak:

-nieświadomość zasad tworzenia, dziecko za każdym razem na nowo je odkrywa i od nowa się ich uczy;

-dziecko nie ma nawyków w posługiwaniu się środkami tworzenia, bo nie zna języka poszczególnych dziedzin twórczości;

-działanie twórcze dziecka jest zazwyczaj zabawą;

-dziecko nie interesuje się oceną i wartością wytworu, realizuje siebie;

-dziecko nie tworzy kultury;

-dziecko poznaje świata przez tworzenie.

Źrodła::

Bliżej przedszkola 4/2020 s. 16,

Znaczenie twórczości dla rozwoju dziecka.pedagogika-specjalna.edu.,

Bing image-dziecko maluje

 

---

Bajkoterapia, czyli dlaczego dzieci potrzebują opowieści?

 

 

„Bajka jest magicznym lustrem pozwalającym dziecku inaczej spojrzeć na to, co wydaje się trudne 

i nie do pokonania”. 

Maria Molicka

 

 

 

 

DLACZEGO BAJKA?

• Odpowiednio dobrana i opowiedziana albo przeczytana historia może doskonale wspierać  i oddziaływać terapeutycznie na rozwój dziecka.

 • Wzbogaca jego wiedzę o sobie i otaczającym je świecie, przez co redukuje napięcia i odbudowuje pozytywny obraz siebie i świata.

• Może pomóc w efektywnym radzeniu sobie  z sytuacjami trudnymi.

 

 

RODZAJE BAJEK TERAPEUTYCZNYCH:

• Bajki relaksacyjne - służą odprężeniu, relaksacji oraz regeneracji zasobów osobistych.

 • Bajki psychoedukacyjne – redukują lęki, głównie poprzez ułatwienie zmiany w sposobie myślenia o sytuacji trudnej emocjonalnie.

 • Bajki psychoterapeutyczne – kompensują niezaspokojone potrzeby bezpieczeństwa, miłości, przynależności, akceptacji  i uznania, zastępczo dowartościowują.

 

WPŁYW BAJKOTERAPII NA DZIECKO:

• Bajkoterapia pomaga w przezwyciężeniu lęków związanych   z różnymi sytuacjami, dzieci zaczynają rozumieć swoje uczucia, ich przejawy, a także przyczyny. 

• Bajki terapeutyczne pokazują jak trzeba sobie radzić  i przedstawiają pewne wzorce postępowania. Sprawiają, że dzieci zaczynają rozumieć świat, w którym żyją, przestają czuć się samotnie.

Poza edukacyjnymi i terapeutycznymi oddziaływaniami, czytanie to także sposób na budowanie więzi między rodzicem a dzieckiem, dziadkami a wnukami.

 

 

ROLA BAJKI W ŻYCIU DZIECKA:

• W bajce kilkulatek może znaleźć informację o tym, jak poradzić sobie z kłopotem lub tym, co czuje. Dziecko samo decyduje, czy rozwiązanie w niej przedstawione jest ciekawe i atrakcyjne dla niego samego.

• Bajki dla najmłodszych zwykle są napisane prostym, zrozumiałym  i przyjaznym językiem.

 • Bajki zaspokajają podstawowe potrzeby dziecka : bezpieczeństwo, akceptacja i miłość.

 • Bajki i baśnie mogą przyczyniać się do harmonijnego rozwoju dzieci.

 • Bajki i baśnie rozwijają wyobraźnię.

 

 

 

KSIĄŻKA JEST NICZYM OGRÓD,

KTÓRY MOŻNA 

WŁOŻYĆ DO KIESZENI…

 

 

 

 

 

 

Źródła:

https://biblioteka.womczest.edu.pl/new/wp-content/uploads/2014/03/wideokonferencje_bajkoterapia.pdf

http://www.przedszkola-zlotow.pl/p1/Uploads/M.m%20bajkoterapia-prezentacja.pdf

"Bliżej przedszkola" -  artykuł  Jak dzięki wykorzystaniu bajek dotrzeć do świata dziecka;  magazyn specjalny  2017;